Maandag 12 november 2012, jaarlijkse controle enzo
Door: Joke
Blijf op de hoogte en volg Dave
12 November 2012 | Nederland, Monster
Lieve lezer,
De laatste weken waren niet echt gemakkelijk voor ons. Verschillende sterfgevallen en mensen die ook met kanker werden geconfronteerd, zorgden voor veel herkenning, verdriet en emoties. Juist dan merk je hoe kwetsbaar wij zijn. Toch heeft het ook mooie kanten. We praten erover (vooral met Emiel), delen onze emoties en brengen al deze zogen bij God. Onze houvast!
Het schoolritme hebben we inmiddels weer opgepakt maar valt voor Dave nog steeds niet mee. De school doet er echt alles aan om het voor Dave aantrekkelijk en haalbaar te maken, maar hij kan zijn draai er maar niet vinden. Zijn hersenletsel is hier uiteraard ook debet aan. Het leren lukt gewoon niet. Dit zorgt regelmatig voor "botsingen" in huis die vervolgens weer met tranen eindigen. Vanmorgen had Dave bijv. kookles en dan moet hij zelf het recept en de ingrediënten meenemen (zodat hij het ook lekker vindt wat hij maakt). Hij had totaal geen zin in school, gooide met van alles en nog wat en vertrok tenslotte zonder spullen, boos naar school. De kookles kon daarom niet doorgaan.
Morgen gaat hij naar de Bakker en dan stapt hij fluitend in de taxi. Nu maar hopen dat het woensdag beter gaat en dat hij dan ook spontaan in de taxi naar school stapt...
Vrijdag hebben we in ieder geval weer een gesprek en zullen we bespreken hoe we verder gaan.
Dave is ook een beetje gespannen voor donderdag, dan hebben we weer de jaarlijkse MRI's van zijn hoofd en rug. Twee keer 3 kwartier in die tunnel liggen is niet zijn liefhebberij. Omdat onze arts met vakantie is moeten we ook nog een aantal weken wachten op de uitslag. Dave zegt er niet veel over maar wij merken aan zijn gedrag toch wel dat hij dit alles liever achter de rug heeft. Logisch toch?
Donald is al helemaal in de Sinterklaasstemming. Zaterdag gaat hij Sint met de KNRM-boot inhalen in Scheveningen. Hij telt de nachtjes af! Wij genieten enorm van zijn enthousiasme. Wat is het toch fijn dat de ernst van het leven afgewisseld wordt met heerlijke, eenvoudige dingen, zoals Sinterklaas.
Emiel gaat zich een beetje oriënteren op het vervolgonderwijs. Voor ons is dit natuurlijk ook allemaal nieuw. Zijn wij enthousiast bezig voor Emiel, worden we toch ook weer geconfronteerd met de beperking van Dave. Hij heeft nooit een school kunnen kiezen. Zo ben je blij voor Emiel, voor het feit dat hij de tijd heeft om een keuze te maken en het vermogen heeft om te leren, ben je tegelijkertijd verdrietig voor Dave omdat hij hierdoor zo met zijn eigen beperkingen wordt geconfronteerd. Tact, geduld en inlevingsvermogen hebben we wel nodig om dit in goede banen te leiden.
Dit waren zomaar even weer wat momenten uit ons gezin. Fijn dat je nog steeds met ons meeleeft. Aan de buitenkant lijkt alles zo zijn normale gang te gaan, maar vanbinnen speelt zich soms zoveel af.... Niet alles kunnen en willen wij met iedereen delen maar juist daarom is het fijn om te weten dat er nog steeds mensen rondom ons gezin staan. Dankjewel daarvoor!
Met een hartelijke groet,
Eric & Joke en de mannen
De laatste weken waren niet echt gemakkelijk voor ons. Verschillende sterfgevallen en mensen die ook met kanker werden geconfronteerd, zorgden voor veel herkenning, verdriet en emoties. Juist dan merk je hoe kwetsbaar wij zijn. Toch heeft het ook mooie kanten. We praten erover (vooral met Emiel), delen onze emoties en brengen al deze zogen bij God. Onze houvast!
Het schoolritme hebben we inmiddels weer opgepakt maar valt voor Dave nog steeds niet mee. De school doet er echt alles aan om het voor Dave aantrekkelijk en haalbaar te maken, maar hij kan zijn draai er maar niet vinden. Zijn hersenletsel is hier uiteraard ook debet aan. Het leren lukt gewoon niet. Dit zorgt regelmatig voor "botsingen" in huis die vervolgens weer met tranen eindigen. Vanmorgen had Dave bijv. kookles en dan moet hij zelf het recept en de ingrediënten meenemen (zodat hij het ook lekker vindt wat hij maakt). Hij had totaal geen zin in school, gooide met van alles en nog wat en vertrok tenslotte zonder spullen, boos naar school. De kookles kon daarom niet doorgaan.
Morgen gaat hij naar de Bakker en dan stapt hij fluitend in de taxi. Nu maar hopen dat het woensdag beter gaat en dat hij dan ook spontaan in de taxi naar school stapt...
Vrijdag hebben we in ieder geval weer een gesprek en zullen we bespreken hoe we verder gaan.
Dave is ook een beetje gespannen voor donderdag, dan hebben we weer de jaarlijkse MRI's van zijn hoofd en rug. Twee keer 3 kwartier in die tunnel liggen is niet zijn liefhebberij. Omdat onze arts met vakantie is moeten we ook nog een aantal weken wachten op de uitslag. Dave zegt er niet veel over maar wij merken aan zijn gedrag toch wel dat hij dit alles liever achter de rug heeft. Logisch toch?
Donald is al helemaal in de Sinterklaasstemming. Zaterdag gaat hij Sint met de KNRM-boot inhalen in Scheveningen. Hij telt de nachtjes af! Wij genieten enorm van zijn enthousiasme. Wat is het toch fijn dat de ernst van het leven afgewisseld wordt met heerlijke, eenvoudige dingen, zoals Sinterklaas.
Emiel gaat zich een beetje oriënteren op het vervolgonderwijs. Voor ons is dit natuurlijk ook allemaal nieuw. Zijn wij enthousiast bezig voor Emiel, worden we toch ook weer geconfronteerd met de beperking van Dave. Hij heeft nooit een school kunnen kiezen. Zo ben je blij voor Emiel, voor het feit dat hij de tijd heeft om een keuze te maken en het vermogen heeft om te leren, ben je tegelijkertijd verdrietig voor Dave omdat hij hierdoor zo met zijn eigen beperkingen wordt geconfronteerd. Tact, geduld en inlevingsvermogen hebben we wel nodig om dit in goede banen te leiden.
Dit waren zomaar even weer wat momenten uit ons gezin. Fijn dat je nog steeds met ons meeleeft. Aan de buitenkant lijkt alles zo zijn normale gang te gaan, maar vanbinnen speelt zich soms zoveel af.... Niet alles kunnen en willen wij met iedereen delen maar juist daarom is het fijn om te weten dat er nog steeds mensen rondom ons gezin staan. Dankjewel daarvoor!
Met een hartelijke groet,
Eric & Joke en de mannen
-
12 November 2012 - 22:57
Wim En Sareke:
Lieve allemaal . alles weer gelezen. fijn weer eens wat te horen .Wij willen laten weten dat wij aan jullie en gezin denken. heel veel sterkte toegewenst. ook voor as donderdag
Lieve Groet van ons. -
12 November 2012 - 22:57
Wim En Sareke:
Lieve allemaal . alles weer gelezen. fijn weer eens wat te horen .Wij willen laten weten dat wij aan jullie en gezin denken. heel veel sterkte toegewenst. ook voor as donderdag
Lieve Groet van ons. -
12 November 2012 - 23:05
Han Kruithof:
Dank voor de voortdurende inkijk die jullie geven. In alle zorgen is het krachtig om die kwetsbaarheid en openheid te kunnen tonen. Daar heb ik veel respect voor. Sterkte donderdag. -
13 November 2012 - 13:22
Rianne Wassens:
Ook al hebben we nu niet veel contact meer met elkaar, we blijven nog steeds alles lezen en volgen en natuurlijk bidden voor jullie gezin. Want het blijft een dagelijkse strijd die jullie allemaal individueel door maken. Zonder Hem kan je dit niet. Fijn dat jullie ook kunnen genieten van de heerlijke, vrolijke en enthousiaste ervaringen van je andere jongens.
Veel sterkte! -
13 November 2012 - 22:04
Teonette:
Wij wensen jullie heel veel sterkte toe voor donderdag . we blijven aan jullie denken
veel liefs van ons alle vier -
14 November 2012 - 09:47
Fam. Bleser Leusden:
Heel veel sterte donderdag. We denken veel aan jullie.
Suc6 met zoeken naar een leuke school voor Emiel. -
14 November 2012 - 14:57
Familie Post:
Heel veel sterkte voor donderdag maar ook voor alle dagen, we bidden voor je Dave! -
19 November 2012 - 14:55
Sandra De Geus:
Hoi Joke
Wil even laten weten dat ik het blog nog steeds volg.
Veel sterkte met het wachten op de uitslag.
Liefs Sandra de Geus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
