Vrijdag 1 april, 2 jaar diagnose hersentumor

Lieve lezer,

1 april 2011

Voor ons heeft deze datum meer lading dan alleen een grap,
wij liggen wakker en denken terug,
alweer een jaar achter de rug,
na die vreselijke diagnose,
vandaag precies 2 jaar geleden.

Het afgelopen jaar heeft veel gebracht,
maar ook gehaald.
Kleine, mooie en ontroerende momenten kleurden soms een verdrietige dag,
ze gaven ons hoop en nieuwe kracht.
Het horen van de vogels, het voelen van de zon,
de jongens die soms met elkaar konden lachen, daar draait het allemaal om.
Maar ook de actie "Kanker, Draag het samen! gaf ons een goed gevoel,
de ziekte even samen dragen,
voor het goede doel.

Helaas heeft dit jaar ook veel gehaald.
Teveel denken wij soms...
De overstap naar speciaal onderwijs
en daarmee het afscheid van zijn vriendjes,
bracht en brengt ons het meeste van de wijs.

Het is niet te omschrijven,
hoe machteloos je je voelt,
als je kind intens verdrietig is,
en je voelt wat hij bedoelt.
Wij kunnen
geen vriendjes maken,
geen invulling geven aan zijn eenzame tijd,
geen zon laten schijnen,
als hij alles donker ziet.
Geen energie geven om buiten te spelen,
geen vriendje geven om zijn leven mee te delen.
Geen.....

Wij kunnen slechts naast hem staan.
Er zijn, in zijn verdriet,
Blijven vertrouwen,
op de zorgende hand van onze God die alles ziet.
Dave met onze liefde omringen,
hem samen met Emiel en Donald
dragen in ons gebed,
opdat we mogen vertrouwen:
er is een Vader die op ze let!

Met een lieve groet,

Eric & Joke