25 juli 2009, Een verjaardag om nooit te vergeten

Vandaag ben ik JARIG en 11 jaar geworden!
De dag begon al vroeg, om 6 uur was ik wakker, al snel lag ik bij mijn ouders in bed. Na de eerste kadootjes (het spel Wildlife, een zonnebril, een trui en een agenda) moest ik spugen. Daarna ging het gelukkig goed. Papa had verteld dat er leuke verrassingen waren vandaag, maar wat????? Ik was zo nieuwsgierig, en Emiel erbij! Tot om 10.30 uur de eerste verrassing arriveerde.... Juf Heleen met haar man Wibo in een super gave zwarte Porsche cabriolet! Samen met papa mocht ik een ritje door het Westland maken. Stoer hé! Emiel ging daarna ook nog een rondje met Wibo. Ook hij heeft er van genoten! Bedankt Wibo, juf Heleen en Porsche Centrum Wittebrug, het was super cool!
Toen stond de tweede verrassing op de stoep, tante Neline en Dinande met een overheerlijke lunchmand!
Broodjes, beleg, slaatjes, sapjes, brie, cakejes, grilworst, kippenpootjes, teveel om op te noemen. Het was zoveel dat ze zelf maar mee hebben gegeten. Lieve tante en grote nicht, DANKJEWEL voor al dit lekkers namens ons allemaal!
Tussendoor kwam de postverrassing.... een berg kaarten, groot, klein, met en zonder muziek. Dankjewel allemaal.
Ik heb geprobeerd om een middagslaapje te doen maar na een half uurtje was ik weer op. De volgende verrassing kwam van de mevrouw van De Snoeper, een tas vol lekkere (chocolade)verrassingen voor ons allemaal! We gaan hem meenemen op vakantie (als we er zolang vanaf kunnen blijven....). Heerlijk, dankjewel!
's Middags kwam er toch nog een huis vol visite en werd ik verwend met nog meer kadootjes. Ook kwam de moeder van Reinier nog langs met een kadootje voor ons alle drie van Reinier. Ik hoop dat je dit leest want wij willen je bij deze HEEL HARTELIJK BEDANKEN voor deze zoveelste verrassing op deze dag!
Tenslotte bleven Arie en Kjell nog eten. Daarna was ik zoooooo moe dat ik direct in bad ben gegaan en nu lig na te genieten op mijn bed.
Lieve mensen, heel hartelijk bedankt voor alles! Het was een super leuke verjaardag.

Groetjes en tot laterszzzzzzz,
Dave

Van ons:
Woorden schieten ons echt te kort.... Deze week, en in het bijzonder vandaag, waren er zoveel mooie en ontroerende momenten. Je kunt ze bijna niet omschrijven omdat je ze alleen maar kan voelen. Toch proberen we het. Zowiezo is het al anders om Dave zijn verjaardag te vieren nu je weet dat hij zo'n ernstige tumor heeft.
Toch is het zo fijn om te zien dat hij zich nu iets beter voelt. Hij spuugt dan nog wel dagelijks maar de rest van de dag is hij gezellig en iets actiever dan bijv. vorige week. Het feit dat hij dagelijks alle maaltijden aan tafel eet is op zich al iets om heel blij van te worden.
Mede door al het lieve meeleven en goede gaven werd deze week met de verjaardagen van Emiel en Dave, een hele bijzondere.....
Daarvoor heel hartelijk dank!
Liefs,
Eric en Joke