Woensdag 12 augustus, weer thuis!

Lieve allemaal,
Vandaag zijn we teruggekomen van vakantie, 2 dagen eerder dan gepland, maar we vonden het mooi geweest en verlangden naar huis.
En nu ben je vast benieuwd hoe het ons is vergaan.....
We verbleven in Landal Stroombroek in Braamt, een mooi park met zwembad en meer.

Dave:
Het was een leuke vakantie. Er stond een ziekenhuis bed voor mij klaar alleen stond deze in de slaapkamer en onze ooms en tantes die er waren hebben hem verplaatst naar de woonkamer. Ik heb er heel wat uurtjes op gelegen en tv gekeken. Als ik een goede dag had ging ik soms 2 x een klein rondje op het park in de rolstoel. Ik ben ook 2 x wezen zwemmen, voor het eerst sinds maanden! Dat vond ik leuk. Ook ben ik 2 x naar het meertje geweest toen het heel warm was. Mijn moeder schrok toen ik ineens in mijn zwembroek achter haar in het water stond! Surprise! Verder ben ik een keertje mee geweest naar de markt. Verder bleef ik liever binnen in het huisje, buiten zitten vond ik minder want ik was bang van de wespen. Al met al vond ik het leuk om met vakantie te gaan maar ben ik ook weer blij dat ik thuis ben.

Emiel:
Ik had heel veel zin om weg te gaan. Toch was deze vakantie anders dan anders. Ik miste Dave heel erg. Hij was er wel bij maar normaal gaan we samen broodjes kopen, samen zwemmen, samen het park verkennen, samen vriendjes zoeken, samen meedoen aan activiteiten, samen ruzie zoeken, samen...... En nu moest ik veel alleen doen of alleen met papa of alleen met mama. Dat vond ik niet zo leuk.
Elke dag ging ik wel 1 of 2 keer zwemmen. Ook hebben we een paar keer in het meertje gespeeld, gevaren en gezwommen. Verder zocht ik vriendjes op het park, maar die gingen vaak met hun familie op stap zodat ze alleen 's avonds konden spelen. Mijn neefjes kwamen ook nog langs en dat vond ik super leuk. Ik vond het niet zo'n hele leuke vakantie, dit keer.

Donald:
Tja..... ik vermaak me overal. Elke dag, als de rest nog op bed lag, begon ik met het kijken van de film Free Willy. Verder ging ik vaak met Emiel mee naar het zwembad, spelen met mijn krokodil in het meer of lekker scheppen op het strand. Ook ijsjes eten vond ik leuk. Voor het eerst heb ik in een groot bed geslapen, dat ging goed. Ik had nog wel langer willen blijven.....

En wij:
Als je voor het eerst met een ziek kind op vakantie gaat weet je niet goed wat je kan verwachten. Je bereidt alles voor (bed, rolstoel, medicijnen, papieren etc.) en probeert er het beste van te maken. En wat gebeurt er dan..... juist die dingen die je niet kan inschatten zorgen voor spanningen en confrontatie. Al die gezonde kinderen die je om je heen ziet, al die gezinnen die dagjes weg gaan (zoals we zelf ook altijd deden), kinderen die hardop zeggen "die vent heeft een kale kop", mensen die je nakijken, Emiel die zijn draai niet kan vinden. Van 's morgens vroeg tot 's avonds waren we vaak "verdeeld". De één thuis bij Dave, de ander op pad met Emiel en Donald. Tussendoor samen eten en koffiedrinken, maar echt een ontspannen vakantie was het voor ons niet. Je bent constant de grenzen van Dave aan het zoeken zodat je ook eens met elkaar iets kan ondernemen. Dave zijn gezondheid blijft hetzelfde. Hij doet echt zijn best, de ene dag kan hij iets meer dan de andere, het spugen is ook nog niet voorbij. Het zwemmen was dan ook het hoogtepunt van de vakantie. Dingen als fietsen, de omgeving verkennen, dorpjes bezoeken, dierentuin of pretpark zaten er dit keer gewoon niet in. Wie weet een volgende keer.
Het was leuk om even in een andere omgeving te zijn maar we zijn heel blij dat we nu weer thuis zijn!

Liefs en tot horens,
Eric & Joke en de mannen