WENSEN GAAN IN VERVULLING!!!!!

Lieve mensen,
Het is ongelooflijk, maar WAAR! Maandagmorgen stonden 2 medewerksters van Stichting Doe een Wens op de stoep!!! Dave schrok zich naar! Wat een surprise.....

Hier een (kort) verslag van onze belevenissen, alhoewel.... of ik het kort kan houden is nog maar de vraag.

Na enige vertraging (lag niet aan onze fantastische chauffeur) arriveerde Erna met de limousine. Deze was voorzien van champagne, koek, snoep, drank, chips, dvd's en kadootjes voor ons allen. Echt TE GEK! Rond half twaalf vertrokken we, bestemming: ONBEKEND. Jojanneke (Jojan) en Marie Therese (Marie) van Doe een Wens, reden met eigen vervoer achter ons aan. We reden langs Schiphol, waar zou de reis heengaan?? Bij Hoorn stond bij de Mc Donald en compleet kinderfeest voor ons klaar. We mochten eten wat we wilden en daarna nog zelf ijs maken (lekker veel nootjes.....). We vervolgden de reis en reden naar Leeuwarden, onderweg deed Dave een dutje, Emiel en Donald zaten met de handen uit het raam te zwaaien naar voorbijgangers (ze zien je lekker toch niet, dus kun je gek doen). We vermaakten ons prima. Na een buikpijnpauze bij het tankstation arriveerden we bij vliegbasis van de Koninklijke Luchtmacht in Leeuwarden. Wat een belevenis, iedereen stond voor ons klaar, Dave kreeg een speciale overall aan, we keken met z'n allen in de helikopter en toen bleef Dave alleen achter.... wij vertrokken in de limo naar Harlingen. In de limo lag het overlevingspak van Eric (hadden we stiekem meegenomen), hij mocht op de KNRM boot mee. Dave zou gehoïst worden en landen op de KNRM boot!! YES, zijn grootste wens ging in vervulling! Als verrassing waren er ook 2 KNRM mensen uit Lauwersoog en Eemshaven speciaal voor ons naar Harlingen gekomen, deze mannen waren met Eric op cursus in Schotland geweest en wilde graag aan Dave zijn wens meewerken. Nou, een verrassing was het!! Eric zat dus op de KNRM-boot en Joke zat met Emiel, Donald en Jojan en Marie op een andere boot om het geheel van dichtbij mee te kunnen maken. Dan hangt er een helikopter boven je hoofd, zie je eerst twee mannen voeten en dan twee voeten van je zoon ertussen hangen en wat er dan door je heengaat........ is met geen woorden te beschrijven, alleen te VOELEN. Het was bijzonder, emotioneel, fantastisch, spectaculair en nog veel meer.
Emiel mocht daarna nog zelf de boot besturen, ook een belevenis op zich, zo'n stoere bink achter het stuur! Super. En Donald.... die ging rustig mee en had tranen van de wind in zijn ogen.
We reden terug naar Leeuwarden en daar verbleven we in Post Plaza, een super luxe hotel met alles erop en eraan. We werden behandeld als VIP's (gek hoor, in je spijkerbroek uit zo'n limo stappen en dan al dat bekijks...).
Bij aankomst kregen de jongens weer een mooi kado, 4 kameleonboeken (dave), een goocheldoos (Emiel) en heel veel dieren (Donald). Daar waren ze wel een poosje zoet mee.
De jongens mochten in de keuken zelf hun pizza samenstellen, wij aten van de kaart, gezellig samen met Jojan, Marie en Erna. Het was heel heerlijk en na een uitgebreid bad gingen Dave en Donald op tijd naar bed.
Emiel verwende ons nog met cappucino met bonbons op de kamer en speelde in de bar voor ober....
Helaas moesten we afscheid nemen van Jojan want die zou morgen op kantoor van Doe een Wens werken...jammer, want we hadden het zo leuk met elkaar!
Na een heel bijzondere dag sliepen we met z'n allen in een super luxe kamer.... maar van slapen kwam niet veel want we hadden zoveel meegemaakt.

Dinsdag.... Marie is jarig! De stoel was versierd, dit keer niet voor Dave maar voor Marie.
Na een heerlijk ontbijt en een paar goocheltrucs van Emiel stapten we rond tienen in de limo. Opnieuw ontbrak het ons aan niets. Maar... we kwamen in de file en wat duurt de reis dan lang als je de bestemming niet weet..... vooral Emiel bleef vragen aan Erna wat onze bestemming was, maar Erna liet zich niet ompraten, het bleef een verrassing.
Rond 13.00 uur parkeerden we bij De Bijenhorst voor een heerlijke lunch. Nou, daar hadden we wel zin in! Het was zo lekker dat we teveel aten en de jongens niet eens meer zelf hun ijs in de keuken wilden gaan maken, het kon er gewoon niet meer bij.
Tja, en toen weer in de limo... geen straf hoor, maar waar gaan we naar toe???? Drievliet?, wel die afslag maar we reden voorbij, op een bedrijventerrein, wat moet je hier nou zoeken? Dave, wat heb je allemaal ook alweer gezegd in mei, toen ze je wens kwamen halen???? En toen....... de ANWB! Oh ja, Dave wil later bij de ANWB gaan werken, lijkt hem leuk. Nou, ook hier stond een welkomstcommité klaar, super! Na een rondleiding in het magazijn kreeg Dave ANWB-kleding aan en mocht hij met een service monteur mee naar een klus (sleutel in de auto laten zitten), ondertussen dronken wij koffie en limonade in de kantine en kregen de jongens kleurplaten, sleutelhangers, ballonnen etc. De huisfotograaf maakte foto's, dus die komen nog. Na terugkomst van Dave mocht hij ook nog bij de technische helpdesk telefoontjes beantwoorden (toevallig ook een volkswagen met sleutel in de auto??). Donald vond het niet interessant, die viel bij Marie op schoot in slaap. Wij genoten enorm! Tja, en toen ons laatste ritje...naar huis.
Daar was het opnieuw FEEST, met balonnen, slingers, veel foto's van het hoisten, taart en familie.
HET WAREN 2 BIJZONDERE, PRACHTIGE, MOOIE EN ONVERGETELIJKE DAGEN!

Lieve Jojanneke, Marie Therese, Cathelijne en Annemarie (allemaal van Doe een Wens) en lieve Erna,
HEEL, HEEL HARTELIJK BEDANKT VOOR ALLES WAT JULLIE VOOR ONS HEBBEN GEDAAN! JULLIE ZIJN KANJERS!!

En nu.... gaan we uitrusten en nagenieten van deze bijzondere belevenissen. Dit was een omschrijving in vogelvlucht, wij kunnen er nog uren....over doorgaan.
Oja en dan haalt hij ook nog de kop in het fries dagblad. http://www.deweekkrant.nl/artikel/2009/september/22/_wenskind_dave_de_lucht_in


Liefs,

Eric, Joke
Dave, Emiel en Donald